Welkom op mijn blog
Schrijven is altijd een deel van mijn leven geweest. Als kind schreef ik sprookjes en fantasieverhalen. En ik hield een dagboek bij. Later ben ik gaan schrijven over de dingen die me raakte zoals de scheiding, verhalen van kinderen in mijn praktijk, mijn moeder en dementie en de invloed hiervan op haar en ons gezin, het overlijden van mijn ouders. Ik “moest” op die momenten schrijven. De woorden rolden vanzelf uit mijn pen.
Schrijven is een uitlaatklep, maar het biedt ook zoveel inzichten. Het is fascinerend om te ontdekken wat er gebeurt als je aan het schrijven gaat. Daarom is dit een onderdeel van mijn werk. Jou laten ervaren wat de kracht van schrijven is, wat helend schrijven voor jou kan betekenen.
- Alle blogs
- Jongeren
- Kinderen
- Liefde
- Overig
- Persoonlijke ontwikkeling
- Rouwen
- Samengesteld gezin
- Scheiden
- Tips
- Alle blogs
- Jongeren
- Kinderen
- Liefde
- Overig
- Persoonlijke ontwikkeling
- Rouwen
- Samengesteld gezin
- Scheiden
- Tips
Ruth
Onlangs vroeg Ruth of ze een keer haar hond mocht meenemen naar mij. Ik had al vele verhalen over Bobbie gehoord en weet hoe belangrijk hij is voor haar. Tijdens en na de scheiding was hij haar grote steun.
Tuurlijk, zeg ik. Neem maar mee. Ik wil Bobbie graag leren kennen.
Ik kijk door het raam en zie haar aankomen. Met Bobbie.
En ze heeft een tas in haar hand.
Eenmaal binnen haalt ze een waterfles, een bakje en een zakje met hondensnoepjes uit de tas. Ze is goed voorbereid.
Irritaties in het samengestelde gezin
In een samengesteld gezin kunnen hele kleine dingen uitmonden tot grote ruzies.
Een voorbeeld van ons samengestelde gezin, in het eerste jaar dat wij met onze 7 kinderen samenwoonden;
D: Ik irriteer me aan hem (1 van mijn kinderen) omdat hij zijn vlees in stukjes snijdt en dan pas start met eten.
Y: Ik irriteer me aan hem (1 van zijn kinderen) omdat hij altijd met een lepel eet en jij het niet corrigeert.
Verantwoordelijk voor jezelf
Vanochtend mocht ik model zijn bij een kapperszaak in Eindhoven.
De jonge dames die daar werken krijgen met regelmaat training en daar voor zijn modellen nodig om op te “oefenen”.
Met 3-en staan ze achter me, kijken me aan in de spiegel en wordt er overlegd wat bij mij zal passen.
Als de keuze gemaakt is, krijg ik een soort badjas aan en worden mijn haren gewassen.
De jonge vrouw die mij knipt stelt met regelmaat vragen aan de trainster. De trainster doet het voor en de jonge vrouw volgt alle adviezen op.
Ik verbaas me over de technieken en het perfectionisme van de jonge mensen die hier werken.
Wat mooi om te zien en te horen hoe zij intensief met hun vak, hun passie bezig zijn.
Samengesteld gezin: een klus
Ze vertelt over haar ervaringen binnen hun samengestelde gezin.
En ik hoor haar stem harder en feller worden.
“Mijn zoon is 10 en mag 1 uur per dag gamen.
Die van hem is 11 en hij laat ‘m gewoon doen. Soms zit die jongen wel 3 uur te gamen!
Mijn kinderen hebben al heel jong geleerd om met mes en vork te eten. Die van hem kunnen het nog steeds niet. Hij zegt dat hij er op zal letten, maar doet uiteindelijk niets.
En als ik zijn kinderen er op wijs, kijken ze me aan alsof ik niets ben.
Ik vind het normaal dat kinderen elke dag onder de douche gaan. Mijn kinderen proberen er wel eens onderuit te komen, maar doet het uiteindelijk wel. Die van hem, vooral de oudste, stinkt naar zweet.
En als ik hem dat zeg, zegt hij dat het wel mee valt. En als ik geluk heb, dan vraagt ie haar of ze AUB onder de douche wil gaan. Wat zegt zij dan: NEE, heb ik geen zin in!
Ik begrijp ook niet waarom hij dat vraagt, hij moet duidelijker zijn en grenzen stellen!”
Ze kijkt hem verwijtend aan. Hij maakt een gebaar dat hij ook niet meer weet wat te doen.
Vieren
Tom (6 jaar):
"Mama heeft een nieuwe baan.
Dat gaan we dadelijk vieren.
We vieren van alles.
Ook het begin van de vakantie.
Met versieringen en lekkers".
Wat een leuk idee!
Leuke dingen vieren.
Het leven vieren.
Bewust even stil staan bij bijzondere, mooie momenten.
Voor jezelf, voor je kinderen.
Tijd samen
Al ruim 15 jaar vormen we een samengesteld gezin met 7 kinderen. Dit weekend (30 aug - 2 sept 2024) zijn we allebei met onze kinderen weg.
Ik ben met mijn 4 kinderen (31-29-27-24) in Krakau, mijn vriend met zijn 3 kinderen in de bergen.
Vandaag bezochten wij Auschwitz en Birkenau.
Morgen een fietstocht door Krakau en natuurlijk ook terrasjes en lekker eten.
Zó fijn om dit met z'n vijven te doen.
Een samengesteld gezin is anders dan een kerngezin.
Mijn advies:
Zorg ook voor tijd samen met je eigen kinderen. Als ze nog thuis wonen maar ook daarna.
Sandra
Nog voordat ze zit vertelt ze me over haar laatste date.
Hoe leuk het was.
Eenmaal aan tafel met een kop thee noemt ze al zijn positieve eigenschappen op:
- hij is knap
- hij ziet er verzorgd uit
- hij is lief
- hij is zorgzaam
- hij houdt ook van tennis
- hij heeft 1 lieve dochter van dezelfde leeftijd als mijn oudste dochter
- hij heeft een goede baan
- hij is echt geïnteresseerd in mij
Schrijfcoaching
Het fijne aan schrijven is dat je het overal kan doen.
’s Ochtends vroeg voor je werk, als je in de trein of bus zit, in je pauze, even zittend op een bankje tijdens de wandeling met je hond, in de wachtkamer bij de fysio of tandarts, voor het slapen gaan enz.
En het hoeft je geen berg tijd te kosten. In 10 minuten kan al zoveel.
Ik heb altijd een klein schrijfboekje in mijn tas. Om soms tussendoor ff te schrijven, om een idee te noteren of om een woord of gevoel te noteren waar ik dan op een later moment over kan schrijven.
En ik gebruik schrijven als methode binnen mijn werk.
Sprookje
En ze leefden nog lang en gelukkig…
Wat heb ik vroeger veel sprookjes gelezen.
Uit dikke sprookjesboeken.
Die nu boven in de boekenkast staan, omdat ik ze niet wil missen.
Die magische wereld met avonturen waarin alles mogelijk is.
Vol fantasie, verwondering en ja, het liefst met een goede afloop.
Twijfel
Ze ligt in bed.
Zoals altijd heeft ze het raam open staan waardoor de gordijnen bewegen op de wind.
Slapen lukt niet. Zou het de volle maan zijn die haar onrustig maakt?
Ze gaat op haar zij liggen, rolt zich op en sluit haar ogen.
Achter haar ogen voelt ze tranen. Ze draait zich weer terug.
Haar ogen nu open en de tranen rollen langs beide zijden van haar gezicht.
Ze kent deze momenten. Soms zijn ze er ineens.
De momenten van twijfels en onzekerheid.
Had ik maar ….
Wat als ….
Allerlei gedachten gaan door haar heen.
Job
Waar hij eerst altijd de vele minpunten van zijn dag kon benoemen (en geen/weinig aandacht had voor de pluspunten), zegt hij nu: “Yvonne, we gaan het niet alleen over de minder leuke dingen hebben”.
Met behulp van de gekleurde blokjes laat Job (7 jaar) op diverse manieren zien wat leuke dingen zijn. Dingen waar hij blij van wordt of waar hij trots op is.
Voorbeelden zijn: ik heb goed naar de instructie van de juf geluisterd, ik heb mijn werkjes af gemaakt, ik heb fijn gespeeld in de pauze, ik heb een ijsje gehad, Ik had vanmiddag de slappe lach, mijn zus heeft me vanochtend niet geplaagd, ik had een fijn weekend bij papa enz.
Hoe leuk is het dan om een hele hoge toren te maken die staat voor al die leuke dingen die er zijn.