Welkom op mijn blog
Schrijven is altijd een deel van mijn leven geweest. Als kind schreef ik sprookjes en fantasieverhalen. En ik hield een dagboek bij. Later ben ik gaan schrijven over de dingen die me raakte zoals de scheiding, verhalen van kinderen in mijn praktijk, mijn moeder en dementie en de invloed hiervan op haar en ons gezin, het overlijden van mijn ouders. Ik “moest” op die momenten schrijven. De woorden rolden vanzelf uit mijn pen.
Schrijven is een uitlaatklep, maar het biedt ook zoveel inzichten. Het is fascinerend om te ontdekken wat er gebeurt als je aan het schrijven gaat. Daarom is dit een onderdeel van mijn werk. Jou laten ervaren wat de kracht van schrijven is, wat helend schrijven voor jou kan betekenen.
- Alle blogs
- Jongeren
- Kinderen
- Liefde
- Overig
- Persoonlijke ontwikkeling
- Rouwen
- Samengesteld gezin
- Scheiden
- Tips
- Alle blogs
- Jongeren
- Kinderen
- Liefde
- Overig
- Persoonlijke ontwikkeling
- Rouwen
- Samengesteld gezin
- Scheiden
- Tips
Eigen verantwoordelijkheid
Hoe vaak heb ik deze woorden gehoord van mijn leraar?
Honderden keren.
Tijdens de opleidingen Energetisch Systeemtherapeut en Familieopstellingen hoorde ik deze woorden iedere les.
Als iemand, ik dus ook, zei dat ze last had van bijvoorbeeld haar baas, haar moeder, haar ex-partner waarbij we heel duidelijk aan onze leraar trachtte uit te leggen waarom die baas/moeder/ex-partner echt heel irritant was, werd ons direct de spiegel voorgehouden.
Eigen verantwoordelijkheid.
De ander kun je niet veranderen.
Wel jezelf.
Herinneringen
Onlangs was ik op een school voor de begeleiding van een meisje.
De oude school waar ook mijn 4 kinderen op zaten.
Inmiddels is het oude gebouw vervangen door een nieuwe moderne versie.
Op weg er naar toe kwamen al vele herinneringen naar boven.
Niet je dag
Dat je ’s ochtends wakker wordt en eigenlijk meteen al voelt dat het je dag niet is?
Dat je een berg dingen te doen hebt maar dat alles meer tijd lijkt te kosten waardoor je nauwelijks vooruit komt.
Dat de rij in de Supermarkt lang is en er dan ook nog een probleem blijkt te zijn met de kassa waardoor je nog langer moet wachten.
Dat je van je puber verwacht dat hij mee helpt in huis, wat wil zeggen dat hij de dingen doet die je hem hebt gevraagd, wat uiteindelijk niet gebeurd.
Dat je jongste jengelig is, nergens zin in heeft en blijft drammen dat hij op de Ipad wil.
Dat je hond zijn ontbijt uitspuugt op de keukenvloer en iedereen hier van gruwelt dus jij degene bent die het mag opruimen.
Dat je ’s avonds uitgeput op de bank zit en je je schuldig voelt omdat je (te)veel gemopperd hebt op je kinderen.
Dat je zelfs tegen ze geschreeuwd hebt en gedreigd hebt om de nintendo en de Ipad door het raam naar buiten te gooien.
En dat je ze eerder naar hun bed hebt gestuurd, zonder knuffel, zonder kus.
Eisen stellen
Ken je dat?
Dat je eisen aan je zelf stelt.
Dat je kritisch bent en het niet snel goed is.
Dat je de lat hoog legt, en soms nog hoger.
Dat je de beste moeder wilt zijn.
Vooral nu de kinderen met een scheiding te maken hebben en ongewild in 2 huizen leven.
Begeleiding jongeren
Yvonne, onze dochter wil graag een afspraak met jou maken.
Maar het heeft niets te maken met onze scheiding van 10 jaar geleden.
Kan dat ook?
Verwachting
Mijn laatste afspraak loopt uit.
Daarna ruim ik nog even op en het is al laat als ik in de auto stap op weg naar huis.
Gelukkig had ik gisteren al boodschappen gedaan en was er al bekend wat we vandaag zouden gaan eten.
Terwijl ik naar huis rijd, mee zingend met de muziek, verwacht ik dat bij thuiskomst het eten (bijna) klaar staat. (ik maak een plaatje in mijn hoofd van een pan op het fornuis, gevuld met een heerlijke curry)
Gezeur
Op 1 van mijn werkbladen staat de vraag;
Zou jij later misschien ooit gaan scheiden?
Kevin (6 jaar);
"Nooit!!
Want ik ga alleen wonen.
Want ik hoef geen gezeur in mijn huis".
Verwachtingen
Met regelmaat worden we getriggerd door onze omgeving.
Ik ook natuurlijk.
Liefst wil ik rust en peace in mijn vakantie, maar ook dan komen triggers ongevraagd voorbij.
Hoewel ik er in eerste instantie last van heb, weet ik ook dat ik wat te doen heb. (of niet, en dan stel ik het uit en ga ik eerst in de zon liggen …)