18 jaar is ze. Een mooie jonge vrouw.
Ze komt al meerdere maanden bij mij.
In de keren dat ik haar zag is mijn bewondering voor haar gegroeid.
Zo jong, zoveel mee gemaakt maar ook zo graag willen leren.
Leren over zichzelf, wie ze is, wat haar (oude) patronen zijn, reflecteren, ontdekken waarom ze op een bepaalde manier reageert, stappen zetten en daar door steeds vaker gelukkig kunnen zijn.

Ik ben zo trots op haar.
Trots omdat ze keer op keer weer besluit om door te gaan. Ondanks tegenslagen, verdriet of teleurstelling. Ze blijft gemotiveerd en nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wie zij is en mag zijn.

Steeds vaker lukt het haar om bij zichzelf te blijven, haar grenzen aan te geven en te genieten van de mooie dingen die er in haar leven zijn.
Dankzij “helend schrijven”, wat ze bijna dagelijks doet, krijgt ze inzichten, begrijpt ze zichzelf meer en meer.

Ik zie haar sterker worden, maar ook zachter. Zachter voor zichzelf.

Ze leeft meer in het nu. Ik zie haar stralen bijvoorbeeld als ze vertelt over haar passie; haar werk.

Hoe mooi als je op deze leeftijd al zo bewust bent.
Kunt ontdekken wie je echt bent.
Bijzonder & Wijs.

ps Foto is van internet