Yvonne, werk jij alleen met kinderen en ouders die met een scheiding te maken hebben?

Deze vraag kreeg ik onlangs van een ouder.
Ja, het klopt dat (bijna) al mijn cliënten gescheiden ouders zijn en kinderen van gescheiden ouders.
Maar het is niet altijd zo dat ze bij mij komen omdat er problemen zijn betreffende de scheiding of de gevolgen van de scheiding.

Zo zie ik pubers, die jaren geleden bij mij kwamen omdat hun ouders gingen scheiden, maar nu een hulpvraag hebben op een ander gebied. Denk hierbij bijvoorbeeld aan onzekerheid.
Of de scheiding is jaren geleden en inmiddels is er een samengesteld gezin (of 2) wat voor een kind/puber (maar zeker ook voor ouders) behoorlijk complex kan zijn.
Daarnaast krijg ik veel vragen over opvoeding. Deze vraag kan van 1 ouder komen, maar soms ook van beide ouders omdat ze zich bijvoorbeeld allebei zorgen maken om hun kind. Je kind opvoeden in 2 (soms samengestelde) gezinnen, hoe doe je dat? Moet je dan als ouders in beide huizen dezelfde regels hebben? Mogen er verschillen zijn in bijvoorbeeld slaaptijden?
Ouders die gaan scheiden geven vaak aan dat praten met elkaar altijd al moeizaam ging. En ook na een scheiding is communicatie nodig. Zelfs jaren na de scheiding is het mogelijk om bij eventuele problemen om hulp te vragen. Want ook al zijn jullie gescheiden, jullie blijven altijd de ouders van jullie kind(eren).
We zullen dan samen kijken hoe jullie met elkaar overleggen. Waar het mis gaat? En kijken of er nog “oude pijn” zit die de communicatie mogelijk beïnvloedt.

En is dan nodig dat ik met mijn ex-partner bij jou kom?

Als jullie beiden gemotiveerd zijn om naar jullie communicatie te kijken en te doen wat er voor nodig is om die te verbeteren, dan zijn jullie beiden welkom.
Echter als je ex-partner hier niet voor open staat, ben jij ook welkom.
Ik begeleid namelijk ook ouders individueel die met zichzelf aan de slag willen. Die aangeven dat ze niet lekker in hun vel zitten, twijfelen of ze een goede moeder (of vader) zijn, last hebben van het gedrag van hun ex-partner (we kijken naar wat het jou spiegelt) , zich zorgen maken om hun kind(eren) enz.
De ander kun je niet veranderen, maar wel jezelf.
En hoe mooi is het dat wij als ouder er voor kunnen kiezen om dingen te verwerken en los te laten, die we niet meer doorgeven aan onze kinderen.

Waarom deze foto?
Omdat we in het leven soms “prikkeldraad” tegen komen, in onszelf of buiten ons. We kunnen proberen het “prikkeldraad” te vermijden, het weg te stoppen of er van weg te lopen.
Of we kiezen er voor om te gaan kijken wat ons “prikkelt” en wat wij er van kunnen leren.
Deze foto nam ik tijdens een wandeling met mijn hond. Zie je de draden van de spin en de dauwdruppels? Zó mooi kan prikkeldraad zijn.