Onlangs was ik op een school voor de begeleiding van een meisje.
De oude school waar ook mijn 4 kinderen op zaten.
Inmiddels is het oude gebouw vervangen door een nieuwe moderne versie.
Op weg er naar toe kwamen al vele herinneringen naar boven.

Samen op de fiets naar school.
De jongste (baby) en zijn oudere zusje in de fietskar en de oudste 2 jongens op hun eigen fietsje. Met een helm op, want op deze smalle weg werd vaak hard gereden en ook waren er vaak tractors. (wat betreft die helm, als we het daar nu nog over hebben doen de jongens alsof ze daar een trauma aan over hebben gehouden …)

Eenmaal in de school is de fijne sfeer als vanouds voelbaar.
Ik zie de juf van groep 1 en 2. Mijn kinderen zaten ook bij haar in de klas.
We praten even. Over mijn en haar kinderen en over de school.
Het is een kleine school, met een klein team.
Toen mijn kinderen daar op school zaten waren er in een bepaalde periode maar 75 kinderen.
Even werd gesproken over sluiting van de school, maar gelukkig mocht de school blijven bestaan.
En daarna is het aantal leerlingen weer gegroeid.

Zoveel herinneringen.
Herinneringen aan de tijd voor en na de scheiding.
De verdrietige momenten maar ook de mooie.
Hoe het leven door ging, met ups en downs.
En het besef dat we het “gered” hebben.
Dat de weg niet altijd makkelijk was, voor niemand van ons gezin.
Maar ook dat we nu volop in het leven staan.
Wij als ouders zijnde, ieder ons eigen leven, maar ook onze kinderen met hun eigen toekomstdromen.

Ben jij gescheiden?
Vind je het moeilijk om je weg te vinden?
Dan ben je welkom bij Bijzonder & Vrij, een onderdeel van Bijzonder & Wijs.

Speciaal ontwikkeld voor jou.

ps foto is van internet