Ik wil hem nooit meer zien, mijn hele leven niet!
Ik haat hem!
Hij is mijn vader niet. Ik heb al een vader!
Hij bemoeit zich met mij!
En nou is hij ook al bij familie-dingen! Hij is geen familie!!

Met felheid wordt bovenstaande uitgesproken door Sammie.
Ze struikelt haast over haar eigen woorden.
Als er tranen komen, praat ze wat zachter.
Ik wil dat mijn moeder voor mij aandacht heeft en niet voor hem.
Ik wil dat mijn ouders weer bij elkaar komen. Dus moet HIJ weg!

De komst van een nieuwe partner kan een grote invloed hebben op een kind.
Voor kinderen betekent het onder andere een soort bevestiging dat hun ouders nu echt nooit meer bij elkaar komen. En sommige kinderen zijn bang dat er veel aandacht naar de nieuwe liefde zal gaan en er weinig voor hen over blijft.

Geef je kind de tijd om te wennen aan je nieuwe partner.
Ga niet meteen alles samen doen en zorg dat er ook tijd is voor jullie samen, zonder de nieuwe partner.
Ga niet te snel samenwonen. Het idee van samenwonen en samen een “gezin” vormen voelt misschien heel fijn, maar een samengesteld gezin is ook complex.
Een samengesteld gezin vormen vraagt om voorbereiding, goede communicatie en duidelijkheid over ieders rol.

Mijn persoonlijke ervaring met ons samengestelde gezin: veel praten, veel delen, je kwetsbaar durven opstellen, grenzen aangeven, samen (zowel als partners als gezin) plezier hebben, tijd doorbrengen met je eigen kinderen – zonder je nieuwe partner, als bonus-moeder niet teveel in de zorg-rol gaan, niet te hard je best doen, lief zijn voor jezelf, jezelf niet wegcijferen, de andere ouder (van je bonus-kinderen) respecteren, duidelijke afspraken maken, jezelf zijn en de ander zichzelf laten zijn, van elkaar leren door te spiegelen, veel lezen en leren enz enz.