Ze komen samen binnen.
Gaan naast elkaar zitten waarbij hij zijn stoel iets verder van de hare schuift.
Ik vraag wat ik voor hen kan doen.
Hij neemt het woord. “We vormen al 2 jaar een samengesteld gezin. Haar kinderen zijn elke week een aantal dagen bij ons, mijn kinderen 1 weekend in de 2 weken. Haar ex-partner wil gaan verhuizen waardoor haar kinderen nog vaker bij ons zullen zijn. Voordat we gingen samenwonen hebben we afspraken met elkaar gemaakt, ook over de financiën. Maar als haar kinderen vaker bij ons zullen zijn zal ik meer voor haar kinderen moeten betalen. Daarnaast zullen we nauwelijks nog tijd voor ons samen overhouden. Als haar kinderen bij ons zijn gaat al haar aandacht naar hen en voor mij blijft er niets over. Ik weet niet of ik zo wel verder kan/wil”.
De vrouw zit gebogen en tranen rollen over haar wangen. Hij ziet het, raakt haar even aan en schuift zijn stoel dichterbij. “En als ik mijn gevoel uitspreek, maak ik haar verdrietig, zegt de man. En dat wil ik niet”.
Ik vraag de vrouw hoe zij denkt en voelt over hetgeen haar partner zojuist heeft verteld. Ze kijkt hem aan en zegt: “Ik weet dat het niet gemakkelijk voor je is. En ja, mijn kinderen zijn heel belangrijk voor mij. Maar dat wil niet zeggen dat jij dat niet bent. Ik hou van je en vind het fijn om bij je te zijn. Echter soms voel ik me in een spagaat zitten. Klem tussen jou en mijn kinderen. En als ik dan uiteindelijk moet kiezen, dan trek jij meestal aan het kortste eind. Ik weet niet wat ik hierin kan doen om toch het gevoel te houden dat ik er ben voor mijn kinderen maar ook voor jou. Ik wil je niet kwijt”. Ze legt haar hand op zijn arm en hij legt de zijne er op.
Ik leg uit dat het leven in een samengesteld gezin vaak heel complex kan zijn. Het is namelijk niet 1 groot gezin, nee het zijn 2 gezinnen in 1 huis. Je kunt het samen gezellig hebben, maar omdat elke ouder en zijn/haar kinderen uit een ander kerngezin komt bestaan er vaak verschillen op het gebied van opvoeding, communicatie, regels, normen en waarden.
Noodzakelijk binnen een samengesteld gezin is communicatie. Heel veel met elkaar praten en dus ook tijd voor elkaar nemen.
Het stel wat tegenover me zit wil met elkaar verder en is bereid daarvoor hulp te accepteren.
We gaan aan de slag.
