“En toen heb ik het haar uitgelegd!
 Dat het haar moeder is die naar een advocaat is gegaan.
Dat zij degene is die de strijd is begonnen. Ik niet.
Ik heb mijn dochter ook de mail van die advocaat laten lezen, zodat ze precies weet dat het niet aan mij ligt, zoals het nu gaat”.

In mijn praktijk hoor ik bovenstaande met regelmaat.
Ook hoor ik: “Als hij 18 is, dan mag ie van mij alles lezen. Ik bewaar alle apps, mails en brieven”.
Ik leg altijd uit dat er “grote-mensen-zaken” en “kleine-mensen-zaken” zijn. Met daar tussen, een hééééle dikke vette streep.
Kinderen mogen hun vragen stellen. Kinderen mogen zeggen wat ze denken, wat ze willen, wat ze voelen en zeggen waar ze last van hebben.
Echter is het aan ouders hoe zij hierop reageren.

Een kind is loyaal naar beide ouders.
Het zwart maken van de andere ouder gebeurt vaak vanuit een oude pijn.
Gevolgen zoals ouderverstoting zijn verschrikkelijk.

Dus, laat je kind gewoon kind zijn.
Belast hem of haar niet met volwassen dingen (bijv over geld, hypotheek, alimentatie, relaties seksualiteit).
Gun hem 2 ouders, dus ook die andere ouder waar je van alles van vindt.
Besef dat jullie kind half papa – half mama is.
En wat het voor je kind betekent als je zijn andere ouder afwijst.