Eigenlijk zouden we samen naar een beurs gaan, maar vanwege corona mocht die niet doorgaan.
En gezien het mooie weer besluiten we om te gaan picknicken in het park vlakbij haar huis. We zijn er al eens eerder geweest. En ik herinner me nog de mooie oude bomen.

Terwijl zij de laatste dingen pakt loop ik door haar woonkamer. Aan de wand vele mooie foto’s.
Ik bekijk de boeken in de boekenkast die opvallend mooi op kleur gesorteerd staan.
Ook in de kast staan een aantal foto’s.
1 foto springt er voor mij meteen uit. Het is een foto van haar, samen met de kinderen en haar ex-partner. Een mooie liefdevolle foto.
Ik blijf er naar kijken en voel hoe het mij raakt.

Wat mooi!
Gescheiden zijn en niet alle gezamenlijke foto’s uit je huis opbergen (of verwijderen).
Een foto koesteren, uit het verleden waarin het gezin nog compleet was.
Een opname van een gezellig moment samen.

Ik zeg haar hoe fijn dit moet zijn voor hun kinderen. Dat hun papa erbij hoort.
Ook in het huis waar hij niet meer woont.
Mijn vriendin reageert door te zeggen dat het voor haar vanzelfsprekend is dat die foto daar staat.

Hoe gaat jij om met foto’s?
Wat doe je als je kind aan geeft dat hij een foto van zijn vader/moeder op zijn kamer wil?
Kijk je nog wel eens samen in de oude fotoboeken?
Of de foto’s van jullie vakanties vroeger?
En hoe praat je dan over het verleden? Kun je positief over je ex-partner spreken?

Voor je kind is het zo belangrijk dat hij weet (en op foto’s ziet) dat jullie ooit verliefd waren. Voor elkaar gekozen hebben. En samen besloten hebben om een kindje op de wereld te zetten.
Ook hoe jullie samen hebben genoten van zijn groei, de eerste stapjes, de eerste woordjes.
De uitstapjes, familiebezoekjes, vakanties enz enz.

Zelfs al heb je nu nauwelijks contact met je ex-partner, laat voor je kind de mooie dingen van het verleden bestaan.