Als ik tijdens werk naar de koelkast loop om mijn lunch te halen, zie ik dat er iets in mijn postvak ligt.
Ik krijg weinig post dus dat er iets ligt is al een verrassing.
Het is een envelop met daarop een mooie kaart.

Ik neem de envelop mee naar mijn kamer en maak ‘m meteen open omdat ik zo nieuwsgierig ben.
En dan word ik verrast met nog een mooie kaart met superlieve tekst en kopieën van teksten waar ik naar op zoek was.
Ik ben ontroerd. Wat superlief.

Ik besluit om meteen de afzender een mail te sturen om haar te bedanken.

Een appje, een kaartje, een mailtje, zo waardevol.
In een periode dat de ander het moeilijk heeft of gewoon zomaar omdat je aan de ander denkt.
Aandacht, heel simpel.
Het betekent zoveel.

Ik vind het zo jammer dat er minder en minder kaarten verstuurd worden.
Mijn kinderen vinden kaarten sturen ouderwets.
Nou, dan laat mij maar lekker ouderwets zijn.
Ik vind het leuk om kaarten te versturen en te krijgen.