“Mam, als jij geen Ipad voor mij koopt, dan vraag ik het wel aan Papa”.

Wat doe jij dan?
Ren je naar de winkel of pak je je mobiel en bestel je meteen een Ipad?
Omdat je puberdochter, die opgroeit in 2 huizen en daar duidelijk moeite mee heeft, te vriend wil houden?
Omdat je geen ruzie met haar wil, als jij NEE zegt?
Omdat je je schuldig voelt als jij die Ipad niet koopt en haar vader wel?
Omdat het dan misschien zo zou kunnen zijn dat zij haar vader leuker en liever vindt, leuker en liever dan jou?
Omdat je dochter dan misschien ooit zou kunnen zeggen: Mam, ik ga liever bij Pap wonen?

Soms is het zo moeilijk om je grenzen aan te geven.
Want je wil het wel, je wil duidelijk zijn.
Je hebt gelezen dat kinderen, ook pubers, structuur nodig hebben. En regels.
Maar hoe ga je hier mee om?
Hoe zorg je voor een warm nest, waar je kind zich thuis voelt?
En waar jij ook JIJ mag zijn.

Natuurlijk is je kind heel belangrijk.
Je houdt zielsveel van haar.
Maar toegeven uit angst, in de hoop dat je puber je dankbaar is, is niet de weg.
Pubers zijn op zichzelf gericht. Zo werkt hun brein.
Heel irritant en frustrerend voor hun ouders, maar dat is nou eenmaal wat het is.
En met 2 gescheiden ouders in 2 huizen heeft de puber meer kans op slagen als zij iets wil.

Wil je meer info over opvoeden na scheiding?
Mail me; info@bijzonderenwijs.nl