Bij rouwen denken we vaak aan een overlijden van een dierbaar iemand. Rouwen doen we echter niet alleen om de dood. We rouwen bij een scheiding, we rouwen als een geliefde ernstig ziek is, we rouwen bij een ontslag van een baan, we rouwen als ons kind een beperking heeft en zo nog veel meer.

Mijn vader (en wij als zijn dochters) rouwt om mijn moeder. Omdat ze gegrepen is door een ziekte die haar geheugen heeft aangetast. De afgelopen jaren is ze veranderd van een zorgzame oma in een stille, teruggetrokken vrouw. Ze leeft in haar eigen wereld. Een andere wereld waar wij niet bij kunnen. Heel af en toe is er nog contact als ze haar ogen even open doet en ons recht aankijkt. Of als ze speelt met onze handen.

Ik zie de pijn bij mijn vader. Hoe hij zo goed mogelijk voor haar probeert te zorgen. Soms ongeduldig, maar zo liefdevol.

Deze week is hij bij ons. In het ons zo vertrouwde vakantiehuisje in Renesse. Eerst besloot hij om toch niet te komen. Bang voor de herinneringen die het zou oproepen. Herinneringen van hem samen met haar, fietsend door de duinen, wandelend over het strand, slapend hier in “hun” bed.

Deze herinneringen doen pijn, maar ik voel ook zoveel dankbaarheid omdat we deze herinneringen hebben. Vele mooie dierbare herinneringen met ons gezin. En samen, samen maken we er nieuwe herinneringen bij.

Het leven gaat door. Ook na een scheiding. Na mijn scheiding voelde het als “overleven”. Goed zorgen voor de kinderen, vooral ervoor zorgen dat zij zo min mogelijk last/pijn hadden. Met al gauw het besef dat ik ze niet kon beschermen voor de pijn van onze scheiding. Zij hadden hun eigen rouwproces te doorlopen. Ik probeerde er voor hen te zijn. Wat niet altijd lukte. Omdat ik ook mijn eigen verdriet had.

Terugkijkend heb ik jarenlang gerouwd. Gerouwd om dat wat er niet meer was. Onze droom, samen kinderen krijgen en oud worden. De pijn dat onze kinderen niet meer in een compleet gezin konden opgroeien was soms te groot. Echter moesten we door. En dan ontdekken hoe krachtig je als mens bent. Vallen en opstaan. Nieuwe uitdagingen. Soms gefaald, maar ook kleine successen behaald.

En nu is het mijn werk. Kinderen en ouders begeleiding bij hun rouwproces na een scheiding.

Ik geniet nog een paar dagen hier in Renesse, waar oud en nieuw bij elkaar komen.