‘Wat een mooie haren heb jij’, zeg ik als ze voor mij uit loopt naar mijn kamer. Glanzende lange haren die bewegen met elke stap die ze zet. Ze kijkt om en lacht. Zichtbaar blij met het compliment. Ze kent de weg, gaat naar binnen en ploft op de bank. Dan besluit ze om erop te gaan liggen.
Lees verder “MIJN papa!”
Eerder vertelde ze mij over de scheiding van haar ouders. Dat er veel ruzies waren toen ze nog met z’n allen in 1 huis woonden.
En dat de scheiding voor haar niet zo’n schok was. Ze had het al een klein beetje verwacht.
Echter het feit dat er na de scheiding nog steeds ruzies zijn begrijpt ze niet.
Voor me zie ik groenten in alle kleuren. Rustig op mij wachtend tot ik bedacht heb wat we vanavond gaan eten. Achter mij hoor ik 2 vrouwen praten. Ik hoor niet wat ze zeggen tot het woord “scheiding” valt. Ik spits mijn oren en blijf met mijn rug naar hen toe staan, starend naar de aubergines en paprika’s voor me. “Tegenwoordig wordt er gescheiden alsof het niets is”, zegt de ene vrouw. “Ja, ik weet het, is de reactie van de ander. Tis niet meer gezellig en hupsakee ze gaan uit elkaar”.
Lees verder “Gemakkelijk scheiden”