Ze komt bij mij omdat haar ouders zich zorgen maken.
Al pratende over de scheiding wordt duidelijk hoe groot haar verlangen is dat haar ouders weer verliefd op elkaar worden en alles weer zo wordt zoals het vroeger was.
Op mijn vraag of dat gaat gebeuren antwoordt ze met Nee.
Ze weet dat haar ouders niet meer van elkaar houden.

Ik teken voor haar wat ze me vertelt.
Haar hoofd en hart zijn het niet met elkaar eens. Soms is het hoofd meer aanwezig en schudt het NEE en soms het hart, die een JA roept.
Dit geeft onrust, een niet zo fijn gevoel in haar buik, vertelt ze.
Ze is dan snel geïrriteerd en verdrietig.

Ze rouwt, om wat er was en nu niet meer is.
Het verlangen om weer met z’n allen een gezin te vormen zie ik bij bijna alle kinderen terug. En dit verlangen kan/mag er nog vele, vele jaren zijn.

Samen gaan we kijken naar haar rouw.
Waarbij haar gevoel er mag zijn. En gaan we ontdekken wat haar kan helpen om lekkerder in haar vel te zitten.