Wat doe je dan met de kinderen, Yvonne? Praat je met ze over de scheiding?
Kinderen die bij mij komen hebben met een scheiding te maken of in het verleden met een scheiding te maken gehad.
Echter bestaat een kind uit meer dan alleen de scheiding. Dus nee, we praten niet alleen maar over de scheiding. Ook over school, voetbal/hockey, vrienden, wonen in 2 huizen, de hond, papa, mama, nieuwe partners, stiefbroers en/of -zussen, gevoelens, vakantie, verliefd zijn, wensen/dromen enzovoorts.
Is een kind nog jong dan is mijn begeleiding heel speels.
Bij pubers gebruik ik naast gesprekken ook materiaal om visueel te maken wat er precies speelt.
Het allerbelangrijkste is dat een kind zich bij mij veilig voelt. Veilig genoeg om zich te kunnen uiten, over alles wat hem bezig houdt en wat hij mee maakt. En ik streef er naar dat het kind mijn begeleiding niet als belastend ervaart, maar juist als een stuk verlichting. Als een kind na afloopt zegt “mijn hoofd is weer een stuk leger” en dan mijn kamer uit huppelt, is voor mij de begeleiding geslaagd.
Van pubers hoor ik terug dat ze het fijn vinden dat er iemand echt luistert, niet oordeelt en hen helpt om de woorden te vinden om zich te uiten bijvoorbeeld naar hun ouders toe.
